dinsdag 4 maart 2008

...

My arms are inviting

Open wide and my heart is warm

You get lost

Running in your own maze

I could lay out breadcrumbs but my name is not Grettle

My lips are silk

Eager to discover you

But you get lost

Running towards or from

I could comfort or cut like a knife but you don’t know

My eyes are mirrors

Reflecting winter and spring

It’s ok to get lost

Just run in circles, get lost in your maze

I am there in the middle waiting for an end and a beginning

Moon by Nina Winter, August 1973

I took with me to bed last night

The moon

Thigh touching thigh

His luminous cheek on mine

Lips unmoving

Our faces conversed

In the dark

The mist of his breath

In my dreaming ear

My fingers asleep on his neck

His cold hair covered my eyes

While the body made round mine

A liquid fortress

A sheep cried in the night

A raccoon stirred

And several times I woke

To make sure he was really there

But some time in the night

A disappearing love

He drew the quilt around me

And transient

Stole away

maandag 3 december 2007

Brief aan een minnaar

Wat doen we het toch goed met z’n tweeën. Slecht zouden anderen misschien zeggen. Maar jij en ik weten wel dat het ok is. Meer dan dat. Je hebt me gezien in een oogopslag. We weten allebei waar we vandaan komen. ‘Ja jij uit Schijndel, klein mysterieus danseresje en ik uit …’ Smartass.

Je maakt me aan het lachen en net als jij van mij krijg ik van jou het gevoel meer levend te zijn. Ik ben veel dingen, good and bad en dat wat wij doen kleeft aan me als een wolk zoals jij zei en maakt alles leuker. Al mijn kanten krijgen er een rauw randje van. Careless and ecstatic. Jouw manier van denken is precies wat in mijn hoofd speelt. What a mind blowing spirit. Nou ja dan is iets misschien schaamteloos, maar het is wel leuk. En uiteindelijk moet je toch doen wat je leuk vindt?

Je kan heerlijk ouwehoeren en te allen tijde ben je ondeugend en zo genietend dat ik daar dan weer van geniet. Lekker onderzoekend, gets me high for days.

Ik heb het nooit zo meegemaakt dat ik me op andere fundamenten gebaseerd zo aangetrokken voel tot iemand. Je bent in zo’n korte tijd so close. Opmerkelijk dat wij zo psychologically satisfying zijn. Sounds so corny maar wij lijken elkaar al zo veel langer te kennen, er is een click. Dan is het toch niet vreemd of verkeerd om dat lichamelijk ook zo te voelen, dat te willen onderzoeken, dat uit te voeren.

Je zoent zo lekker, zoals je mijn gezicht in je handen houdt. De lach op je gezicht. Dat je me proeft, grijpt en teased als ik aan de telefoon ben met een vriendinnetje, je hand tussen mijn benen. Je handelt zo intuïtief daar wordt ik geil van. En ja het is goed, doe maar. Jij denkt dat je mij wil pleasen? God, the things I wanna do to you…

Maar sexy, jij moet het aangeven. In elke andere situatie had ik je continu besprongen maar nu is daar telkens een teken van jouw voor nodig. Ik wil niet teveel in je hoofd zitten, tenminste niet zo zodat wij niet meer zijn wat wij zijn. Nu is het jij en ik en ik wil niet dat het ‘ja maar hij en zij dan?’ wordt. No sneaking behind backs want Mr. wij zijn cool ;)

Brief aan een lief

We hebben toch afgesproken vrienden te zijn. Ach ja, wie houden we voor de gek?

Het is maar seks en seks alleen kun je met mij niet meer hebben. Doe dat met een kapstertjes of voor de variatie met een nagelstyliste. Je wilde simpel, dat is simpel. Je hebt een computer, een webcam en internet. Ga los zou ik zeggen. Waarom kom je bij mij?

‘Je bent zo lekker.’ Nou dank je. Veel mensen vinden mij in meer of mindere mate mooi of lekker. Maar ik ben meer dan een leuk koppie en een goed lijf. ‘Dat weet ik toch.’ Misschien wel, misschien niet, dat vraag ik me af maar hoe dan ook lekker is wat je wilt de rest van mij niet.

Het getuigt gewoon niet van heel veel respect voor mij. So I am your best fuck ever en ja dat hebben we nog te vaak heel goed en plezierig gedaan. Daar was ik zelf bij, het onder de noemer van vriendjes gooiend. Maar je belt me als je me met een ander hebt gezien, als je een foto van me ziet en nieuwsgierig bent naar de rest. Je zegt me met je neus in mijn hals dat je hebt gelezen over bindingsangst. ‘Oh Suup… wat is het toch met jou en mij?’ En deze, die is ook leuk; ‘Zullen we een keer iets leuks doen? Zullen we een keer samen eten? Zal ik dan voor je koken?’

Dat wil ik wel, dat wil ik heel graag. En ja ik vraag het me ook af, wat het dan is tussen ons. Ik wil jouw net zo erg en we hebben dus seks. Dom dom, my bad. Want je antwoord niet op mijn sms, je belt 2 weken niet en dan ineens als een duveltje in een doosje getriggerd door whatever verschijn je weer. Geen woord over de stilte. Ik speel wel mee, waarom moeilijk doen om iets wat niets betekend. Dus lief, vriendjes zijn we volgens mij niet. Het is fijn om bij je te zijn. Samen slapen ook. Dat ik voel dat jij dat ook fijn vindt, prima, maar daar kan en wil ik je niet bij helpen. Als ik de afstand niet bewaar wordt ik verdrietig om jouw beschouwing van mij. I love you still, jij niet van mij? Ik kan er nog veel meer over zeggen maar daarmee voel jij je aangevallen en maak ik je boos en dat is het gewoon allemaal niet waard. Ik hoef niet meer.

Eerlijk zijn naar mij, laat maar zitten. Ben eerlijk tegen jezelf. Als je kruis jeukt ga dan ergens anders spelen. Ik ben een totaalpakketje je kunt niet alleen dat nemen waar je zin in hebt. Thin line between love and hate zeggen ze. Gevaarlijk als je bedenkt dat we hierover hebben gesproken en je me nog niet lijkt te begrijpen. Ik lachte wel maar dat was niet echt.

donderdag 22 november 2007

My R.S.V.P

His name is Jack, Jack of all trades. He’s got rough edges and calluses on his hands. Nothing feels as exciting as his touch carefully adjusting the ropes ‘round my wrists. You could not imagine the eye for detail he’s got. He is sure to make you feel beautiful.

He talks carelessly, stroking innuendo’s while lighting up a cigarette and passing it to me. I catch his stare and that boyish smile. He is charming and I never know when he is fooling around or making a pass. But he is serious. It’s just those few seconds when his glance lingers too long as I’ve already turned my head. An open invitation. Somehow the moment passes because it ‘s like a game of chess. It’s better if it lasts. Move after move.

So we play some more, getting comfortable with every minute. Putting on some music, drinking wine, talking about fantasies and what is titillating, all for a greater good. He runs his fingers across my lines. And I try my best to hold back not succeeding very well but his judgment isn’t off, not even slightly. We act out a story and boundaries get blurry.

When we get there I know I want more. We are past being polite. We’re sexual. And I can’t help wanting to be more naked than I am. So Mr. Jack in a box, surprising me pleasantly, making me smile for days whenever I see you. Next time let’s take that steaming hot shower and get our skins burned. Rub me in oil and instead of calling me to tell me you want to smell, taste and feel me, please do it all. Put your hands on me as I make a sound of someone trying not to make a sound and watch me close my eyes.

zaterdag 17 november 2007

Als zij je laten zien wie ze zijn, geloof het dan

Alles komt terug bij mij. Ervan doordrongen mij de schellen van mijn ogen te laten vallen die jij leugenachtig voorhoudt. Een eerste reactie om jezelf beter uit de verf te doen laten komen maar te onbeduidend om er moeite voor te doen. Onbewust heel bewust meer streepjes op een blanke muur zoals dagen om af te tellen.

Streepjes die zachtroze, met de tijd wit wordend littekens vormen. Kleine kerfjes van bedrog en mislukking die ik graag draag omdat ik weet dat ik ervan heb geleerd. Dus kijk naar mij en zie wat je hebt gedaan en wat je hebt geprobeerd. Sporen die je op me hebt achtergelaten als ware ik van jou met liefde gegeven maar niet gewonnen.

Mijn verlies is voor even maar dat van jou komt bij je terug. Nu of later, bij mij of anderen vind je jezelf onbeholpen niet in staat om te ontkennen. Gefaald en alleen, met niets te zeggen wat iemand zou willen horen. Alles maar dus eigenlijk niets heb je voor jezelf gedaan. Neergehaald en meelijwekkend, gedegradeerd van veelbelovendheid tot waarheid.

Laat mij nu dus maar zijn met littekens die jou al gaan vergeten, elke dag geef ik minder om je. Door jezelf heb je een kruis gezet. Met lege handen achtergelaten. Bijna, want wat rest is wat je over jezelf bent gaan weten. Potentie en ambitie als fijn zand door vingers gegleden, voor jou is niets grenzeloos gebleken. Je bent een grote leugen treurig dom om de laatste te zijn die dat ziet.

vrijdag 16 november 2007

Casual victim

Grimmig harde zwart/witbeelden dringen zich op, met de hand geschoten, korrelige 8 mm film, spiegelingen in natgeregende ramen. Wegkijken kan niet meer, mijn ogen worden groter als haar ademhaling stokt. Vechtend, schoppend, plotse rode druppels in een almaar zwarter beeld. Krassende nagels in mijn rug.

Opgewonden slaat zij haar blik neer als ik haar haren in mijn hand houd.
Zachte lippen die ruimte maken voor tong om tong, tanden die steeds harder bijten tot bloed zich vermengt met zweet, tranen vervloeien met een kort stotende climax.
Hongerig eet zij mijn vlees en baadt zich in tl-licht voor zij, trots rechtop, de schaamte van mijn opwinding verbergt onder dun nylon.

Langs veilig warme ramen klinkt haar holle lach bijna onecht. De tranen van verlies spoelen langs haar nog koude borsten in de gracht. En ik? Ik stierf vannacht van binnen zonder te hebben gevoeld wat leven zonder pijn kon zijn.




~ Orante ~