Casual victim

Grimmig harde zwart/witbeelden dringen zich op, met de hand geschoten, korrelige 8 mm film, spiegelingen in natgeregende ramen. Wegkijken kan niet meer, mijn ogen worden groter als haar ademhaling stokt. Vechtend, schoppend, plotse rode druppels in een almaar zwarter beeld. Krassende nagels in mijn rug.

Opgewonden slaat zij haar blik neer als ik haar haren in mijn hand houd.
Zachte lippen die ruimte maken voor tong om tong, tanden die steeds harder bijten tot bloed zich vermengt met zweet, tranen vervloeien met een kort stotende climax.
Hongerig eet zij mijn vlees en baadt zich in tl-licht voor zij, trots rechtop, de schaamte van mijn opwinding verbergt onder dun nylon.

Langs veilig warme ramen klinkt haar holle lach bijna onecht. De tranen van verlies spoelen langs haar nog koude borsten in de gracht. En ik? Ik stierf vannacht van binnen zonder te hebben gevoeld wat leven zonder pijn kon zijn.

~ Orante ~