Misschien zie jij het anders, of weet je het nog niet. Misschien verander ik. Jezelf tegenkomen en misschien ook wel niet. Ik zie jou, jij mij. Denken we hetzelfde. Hoeveel is teveel. Spijt vermengd met verlangen met afschuw met woede. Een vreemd soort Doppler- effect, een geluid, het suizen van de banden en de sirene van een auto die voorbij jakkert en in de verte verdwijnt. Even klinkt het snel en dichtbij en ineens is het langzaam, vertraagd en verder weg, steeds verder weg. Ik ben er niet meer.
woensdag 10 oktober 2007
Ik ben wie jij was
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Schat, ben nachtbrakend je stukken aan het (her)lezen. And you know: you're my second! :) Dikke knuffel
Een reactie posten