woensdag 10 oktober 2007

You can leave your hat on

Er is een foto van mij gemaakt in een veld met hoge hoeden zo ver als je kon zien. Zwarte hoge hoeden met een satijnen band. Zo’n hoed die hoort bij een pince nez, en een ebbenhouten wandelstok met een monogram gegraveerd in een zilveren knop.

Een hoed van een goochelaar opgehouden met een stralende lach door zijn assistente. Het publiek verrast door een wit konijn, ellenlange zijden sjaaltjes in de kleuren van de regenboog, een kaartendek; harten aas als troef. Elke avond een andere truc, de illusie van magie. Een hoed van een goochelaar met witte handschoenen gekleed in jacquet.

Een hoed achteloos achtergelaten voor de spiegel naast een poederdoos. Even daarvoor droeg een hedendaagse courtisane deze nog speels en onzeker en ietwat uit het lood. Haar donkere haar glanzend eronder, een lok in charleston golven verborg gedeeltelijk haar gezicht. De man van het uur vond haar blik verleidelijk, zo steels vanonder haar wimpers. Maar haar verborgen oog was triest, er welde een traan op want zij kan één enkele traan huilen. Het maakte niet uit, er begon een verhaal als alle andere in haar boudoir.

Dezelfde hoed maar toch een andere. De hoed van een zwerver die slaapt onder bruggen. Zijn mooie zwarte hoge hoed, gekoesterd als het meest waardevolle bezit, zijn enige bezit. En elke dag om vier uur komt hij in het café waar de waard al een glas cognac voor hem heeft klaargezet. Op zijn plek, het hoekje waar de toog afbuigt, vertelt hij zijn geschiedenis zoals hij deed de dag ervoor en weer zal doen de volgende dag. De hoed het bewijs van betere tijden en altijd in schril contrast met de gaten in zijn schoenen.

Een hoed voor aan amazone met een gitzwart paard, een hoed voor in de verkleeddoos van kinderen. Een hoed gevonden op zolder in een ovale hoedendoos, vingers laten hun afdruk achter in het stof op het deksel. Een hoed met een gescheurde voering, nieuwsgierig naar een roerig verleden. Zoveel mensen, verhalen, voor elk een hoed.

Er is een foto van mij gemaakt in een veld met hoge hoeden zo ver als je kon zien. Ik weet welke foto. Weet precies wat erop staat. Soms is het een mooie foto en soms zou ik er iets anders op willen zien. Ken jij deze foto van mij? Ben ik de gedistingeerde edelman, de goochelaar of zijn assistente, het droeve meisje dat wordt begeerd, de zwerver die stilstaat in de tijd of de amazone met haar paard. Vertel me over de foto, hebben wij dezelfde gezien?

Geen opmerkingen: